مبانی نظری تفكر استراتژيک

تفكر استراتژيك يك فرآيند مداوم است (بن^{^[1]} وآبراهام، 2005) كه هدف آن رفع ابهام و معنا بخشيدن به يك محيط پيچيده است( بن، 2005). اين فرآيند تجزيه و تحليل موقعيت و همچنين تركيب خلاقانه نتايج تحليل در قالب يك برنامه استراتژيك موفقيت آميز را در بر مي گيرد ( واقفي، 1998). در مقابل برنامه ريزي استراتژيك، غالبا براي اشاره به يك فرآيندتحليلي و برنامه ريزي شده مورد استفاده قرار مي گيرد ( هراكلئوس^{^[2]}، 1998). برنامه ريزي استراتژيك به مجموعه مفاهيم، رويه ها و ابزارهاي گفته مي شود كه جهت كمك به رهبران، مديران و برنامه ريزان براي تفكر و اقدام استراتژيك طراحي شده اند. برنامه ريزي استراتژيك جايگزيني براي تفكر نيست (درلي^{^[3]}،2007) بلكه اين دو در يك فرآيند ديالكتيك با يكديگر تعامل بوده و هردو براي مديريت استراتژيك اثر بخش ضروري به شمار مي روند ( هراكلئوس، 1998). برنامه ريزي استراتژيك همانگونه كه اشاره شد، مجموعه اي از تئوري ها و چهارچوب هايي است كه به همراه ابزارها و تكنيك هاي تكميلي براي كمك به مديران براي تفكر، برنامه ريزي و اقدام استراتژيك طراحي شده اند(استانهوز^{^[4]} و پمبرتون^{^[5]}، 2002). استراتژي هاي خلاقانه و منحصر به فرد كه حاصل تفكر استراتژيك هستند بايد از طريق تفكر همگرا و تحليل يا به عبارت ديگر برنامه ريزي استراتژيك عملياتي شود ( هراكلئوس، 1998) .

ماهيت تفكر استراتژيك :

«« تعريف»» ابزاري براي مفاهيم و رويكردهاست، ولي معرفي ««تفكر استراتژيك»» از طريق تعريف آن، كاري كم ثمر است. علت اين امر، پيچيدگي مفهومي اين رويكرد است. تعاريف متعددي كه براي تفكر استراتژيك ارائه شده اند، هر يك به جنبه هايي از اين رويكرد توجه داشته اند، هرچند هيچ يك تمامي ابعاد را در برندارد. درحالي كه تفكر استراتژيك در عمل با فرآيندهاي به هم پيوسته و مستمر ارتباط تنگاتنگي دارد. ليكن گاهي بايد تفكر بركنش مقدم باشد و آن را هدايت نمايد.

1. Bonn

[2]. Heracleous

[3]. Dereli

[4]. Stonehouse

[5]. Pemberton

مبلغ قابل پرداخت 16,000 تومان